در دنیای امروز ویژگی ای که دارید به تنهایی مهم نیست حتما باید یک نمود مادی و ملموس داشته باشد. مثلا منظم هستید، راستگویید باهوشید، درک بالایی دارید خب که چه؟!! هیچکدام به تنهایی مهم نیستند. این منظم بودن به چه ختم میشود؟ از راستگو بودن چه چیزی خلق میشود؟ هوش شما باعث چه فعلی میشود؟ اینکه چنانم و بهمانم ممکن است در دل خودتان کمی احساس رضایت بیاورد که مثلا کله ام خوب کار میکند ولی این کله کار کردن تا وقتی باعث نشود که یک کله پوک فرصت طلب را پشت سر بگذارید و با همان معیار های خودش به او نفهمانید که "ما هم هستیم" هیچ بدرد نمیخورد. در دنیای تباهی و آدمهای مثلا زرنگ با به کنج عزلت رفتن و به نوعی قهر کردن نمیتوان به آنها فهماند که انها اشتباه میکنند یا به خودمان حالی کنیم که ما بهتریم. باید با همان روشهای مادی خودشان هم به انها نشان داد و هم به خودمان ثابت کنیم که ما میتوانیم. اینکه به خودمان دلداری دهیم که من دنبال پول نیستم ولی اگر اراده کنم از ان اقا زرنگه ی حریص تو اداره بیشتر میتوانم پول دربیارم یا میتوانم به منصب های بالاتر برسم فقط لالایی خواندن برای خودمان است. نمونه اش همین چین و امریکاست که با همان معیار های امریکا وارد گود اقتصاد شده و پدر امریکا و صد البته دنیا را در اورده است. در دنیای مادی و بیرحم امروز باید با همان ابزارهای ادمهای بد با انها جنگید و ضرب شصت شان داد. با دلداری دادن و خواب خرگوشی فراهم برای خود نمیتوان ثابت کرد از خرفتهای بی لیاقت فرصت طلب بهتریم.