در روی موبایلم یک بازی شطرنج نصب کرده ام. تا حالا هم به ندرت توانسته ام آن را شکست بدهم. این مهم نیست ولی در هنگام بازی متوجه چیزی شدم. در بازی شطرنج کوچکترین حرکتی که به مهره های خودم میدهم کامپیوتر بیرحمانه یکی از مهره های مرا میزند. هر چه سعی دارم بی ازار و سر بزیر بازی کنم نمیشود. انگار کامپیوتر اعصاب ندارد و برای به زمین زدن من خلق شده است. دنیای اینروزه ماهم همین است. هر چند ما سعی داریم استه بسم الله در جامعه زندگی کنیم دیگران در صدد حمله هستند و اصلن برای اینکار خلق شده اند. یا نباید وارد گود شد و اگر هم شدیم ما هم باید اماده حمله باشیم یا خود حمله کنیم.