در ازدواجهای برره که دقت میکنم میبینم همگی شان دارای الگویی تکراری هستند. ابتدا زن دست به عصا رفتار میکند و آنقدر مترصد مینشیند که حامله شود. ابتدا ملایم است و کم کم بعد از حامله شدن صدایش بلند میشود، حالا گاهی زور هم میگوید. مدتی بعد دیگر شروع به ایراد گیری میکند. خودش سرتا پا غلط است و اصلا درخلقتش باید شک کرد ولی شیوه تهاجمی را پیش میگیرد. الگوی اینکار از کوبیدن میخ در تخته گرفته شده است. وقتی میخواهند میخ را در تخته بکوبند اولش چند ضربه کوچک میزنند تا میخ در آن اندکی فرو رود. اگر از همان ابتدا میخ را محکم بکوبند کج میشود و کار ناقص میماند. بعد از اینکه میخ بیچاره اندکی در تخته، مثل خر در گل، گیر کرد و فرورفت حالا ضربات محکم را تا جایی که میشود بر سرش فرو میآورند و تقریبا چیزی از میخ باقی نمانده است که بخواهد کج شود (نافرمانی کند).